Ο Σοχός

 

  Τοποθεσία:

στους πρόποδες του όρους Βερτίσκου

  Πληθυσμός:

3000 κάτοικοι

  Κλίμα:

υγρό μεσόθερμο

Χιλιομετρική απόσταση από Θεσ/νίκη:

55 km

 

Αναδρομή από το χθες στο σήμερα

Η Μυγδονία (Μυγδονία θα πει νερότοπος και κατ' επέκταση έφορη γη) είναι αρχαία χώρα της Μακεδονίας που ιδρύθηκε κάποτε στη βαθιά προϊστορία από τον μυθικό Μύγδονα, γιο του θεού Άρη και της νύμφης Καλλιόπης. Πολλές αρχαιολογικές μαρτυρίες γι' αυτήν την περιοχή δεν υπάρχουν πολλές. Γνωρίζουμε μόνο ότι στην μακρινή αρχαιότητα γίνονταν εδώ μυστηριακές τελετές προς τον Διόνυσο και κατάλοιπά τους είδε και ο Ευριπίδης, ο οποίος και μας άφησε τις σχετικές αναφορές στις Βάκχες του. Ο Ευριπίδης είχε μείνει ένα διάστημα στην Αρέθουσα της Μυγδονίας, φιλοξενούμενος του βασιλιά Αρχελάου και εκεί σύμφωνα με την παράδοση, τον κατασπάραξαν τα άγρια σκυλιά της Μακεδονίας και θάφτηκε κοντά στην Αρέθουσα.

 

Για το ότι ο Σοχός υπαγόταν στο ανατολικό μέρος της Μυγδονίας δεν υπάρχει καμία αμφιβολία. Για την προέλευση του ονόματος του Σοχού υπάρχουν μόνο εικασίες και θεωρίες.

Πρώτη εκδοχή:  Σε τουρκικά φορολογικά κείμενα της πρώιμης τουρκοκρατίας ο Σοχός αναφέρεται ως Suha ενώ στα σλάβικα η λέξη αυτή σημαίνει ξηρός τόπος.

Δεύτερη εκδοχή:  Η ονομασία της κωμώπολης προήλθε απο την λέξη εξοχή ή έξοχος και κατά συγκοπή έγινε Σοχός. Η εκδοχή αυτή είναι πιστευτή από γέροντες που καταγίνονταιμε την ιστορία του τόπου τους και μπορεί να είναι ορθή διότι ο Σοχός βρίσκεται σε έξοχη τοποθεσία με υγιεινότατο κλίμα.

Τρίτη εκδοχή:  Μερικοί έχουν την γνώμη ότι ο Σοχός πήρε την ονομασία του από τις εσοχές που παρουσιάζει το ύψωμα στους πρόποδες του οποίου είναι χτισμένη η κωμώπολη και οι εσοχές αυτές έχουν σχηματιστεί απο τις βροχοπτώσεις.

Για την ώρα αποδεκτή εκδοχή της ονομασίας του Σοχού είναι η πρώτη. Σαν τοπωνύμιο εμφανίζεται η λέξη δύο φορές κατά  την αρχαιότητα, μία φορά σαν Σώχα και Σώχοι, πόλη στην Ασσυρία και σαν Σωχω-ούς, χωριό στην Ιουδαία. Επιπλέον αναφέρεται επιγραφή ΠΑΤΕΩΣ ΣΩΧΩΝ από την Καρία. Αυτό σημαίνει ότι η λέξη βρισκόταν ήδη κατά την αρχαιότητα σε χρήση. Εκτός τούτου γνωρίζουμε ότι η λέξη σωχώ σημαίνει τρίβω, λειώ όπως και σωχώ = ψώχω και ψώχος γή = ψαμμώδης γή.  Ακόμη αναφέρεται ο Σώκος ή Σώχος ένας αρχαίος θεός ευβοϊκής καταγωγής, καθώς και ο σώκος Ερμής.

 

       Σήμερα ο Σοχός ανήκει στην επαρχία Λαγκαδά του νομού   Θεσσαλονίκης. Η κωμόπολη αποτελεί δήμο, απέχει 56 km από την πόλη της Θεσσαλονίκης και είναι χτισμένη στο πρώτο ύψωμα της οροσειράς του Βερτίσκου.

      Τρεις χρονικές περίοδοι χαρακτηρίζουν την ιστορία του Σοχού, το 169 π.Χ. καταλαμβάνεται από τους Ρωμαίους, το 1430 μ.Χ. που καταλαμβάνεται από τους Τούρκους και στις 27-10-1912 που απελευθερώθηκε από τον ελληνικό στρατό.

Το κλίμα του Σοχού κατατάσσεται στο υγρό μεσόθερμο και χαρακτηρίζεται από ψυχρούς χειμώνες και θερμά καλοκαίρια.

Το έδαφος της περιοχής αποτελείται στο μεγαλύτερο μέρος του από αποσαθρωμένους διμαρμαρυγιακούς γνευσίους και είναι πηλοαμμώδες μέχρι αμμώδες γι' αυτό και ευδιάβρωτο και πτωχό σε βάσεις ασβεστίου, μαγνησίου και καλίου. Για το λόγο αυτό προσφέρεται περισσότερο για δασική παρά  για γεωργική εκμετάλλευση.

Ο Σοχός είναι χτισμένος στην ημιορεινή ζώνη του όρους Βερτίσκου και χαρακτηριστικό φυτό της ζώνης αυτής είναι το πουρνάρι.  Στο όρος Βερτίσκος κυριαρχούν τα δάση της δρυός.  Η χλωρίδα αυτή υποδηλώνει ότι ο ανθρώπινος παράγοντας με τις συνεχείς επεμβάσεις του στο φυσικό περιβάλλον έχει σταματήσει στη περιοχή αυτή τη φυσιολογική εξέλιξη της χλωρίδας.  Χαρακτηριστικό της βλάστησης της περιοχής είναι οι πολυάριθμες καρυδιές και καστανιές, των οποίων το ύψος φθάνει μέχρι και τα 25 m.

Στην πανίδα της ευρήτερης περιοχής του Σοχού περιλαμβάνονται λύκοι, αλεπούδες, κουνάβια, νυφίτσες, σκίουροι, λαγοί, πέρδικες, ορτίκια καθώς και πολλά άλλα. Παρατηρείται επίσης η απουσία της αρκούδας, του άγριου αλόγου και του αιγάγρου.

 

Επιμέλεια

Παράσχου Πολυχρονία-Παράσχου Φανή

Μαθήτριες Β΄Λυκείου